مکیدن
مکیدن یک مکانیزم رفلکسی است که در هنگام تولد وجود دارد و با تحریک پوستی اطراف
لب ها ایجاد می شود. برای مکیدن کامل باید یک فشار منفی در داخل دهان بوجود آید
و جهت اینکار، لب ها باید در اطراف نوک پستان کاملا باشد و قسمت عقب زبان بالا بیاید
تا از ورود هوا از بینی جلوگیری کند تا عمل مکیدن کامل شود. اگر اشکالی در یکی از
قسمت های ذکر شده بوجود آید عمل مکیدن مشکل می شود.
بلعیدن
بلعیدن نیز یک رفلکس است که با تحریک غذا در قسمت عقب دهان ایجاد می شود. غذا
بوسیله زبان به قسمت عقب رانده می شود و عمل قورت دادن به طور اتوماتیک انجام می
گردد. قسمت اول یعنی فرستادن غذا به طرف عقب دهان و فشار دادن بر روی آن رفلکسی
نمی باشد.
گاز زدن و جویدن
وقتی بچه آماده خوردن غذای سفت یا نیمه سفت می شود که اول گاز زدن و جویدن را
شروع کند. معمولا کودک در ۹ ماهگی گرفتن، گاز زدن و جویدن بیسکویت را شروع می
کند. جویدن تا ۱۵ ماهگی تکامل می یابد. در این سن کودک قادر است که حرکات جانبی
و بالا و پایین فک را به خوبی انجام دهد. جویدن مانند مکیدن و بلعیدن رفلکسی نیست و
باید کودک آنرا یاد بگیرد. حرکت زیان برای تقسیم کردن غذا در بین سطوح دندان ها و
همچنین جلوگیری از افتادن آن اهمیت دارد. و به طور کلی فن جویدن با فن صحبت کردن
ارتباط زیادی دارد. حرکت زبان در جویدن بسیار دقیق و هم آهنگ بوده و اگر عمل جویدن
تاخیر پیدا کند، حرف زدن نیز تاخیر پیدا خواهد کرد. عمل مکیدن یعنی بالا آمدن قسمت
عقب زبان صداهای اول کودک را ایجاد می کند.
نوشیدن
نوشیدن ابتدا از پستان مادر یا از بطری انجام می گیرد. تا ۹ ماهگی کودک قادر است که
مایعات را به طریق فوق بنوشد ولی از این سن به بعد کم کم نوشیدن مایعات از فنجان
شروع می شود. در ۱۲ ماهگی نوشیدن از فنجان بخوبی انجام شده ولی چکیدن مایع از
لب ها دیده می شود ، بستن کامل لب ها و فرو دادن مایع در ۱/۵ سالگی کامل تر خواهد
شد.